tutbenidüşmeden

platonik aşklar diyarında
sesizliğin ortasında kalakaldım
sana bakmak bile yetiyor bazen
unutursun diyorsun beni
hiç hatırlamazsın diyorsun
hergün gördüğüm seni nasıl unuturum.
Seni görüp de konuşamamak var ya
ahhh işte çok zor....
keşke herşey geçen pazartesi gibi olsaydı
en azından gülümselerin yetiyordu bana
gözlerini benden kaçırışın geliyor aklıma şimdi
biliyorum iyi niyetinden bunlar
ama inadına karşılık inat
bende unutmayacam seni
ne kadar çabalarsan unutturmaya
o kadar sevecem seni
...